Komik

[son hali şudur: http://www.eksisozluk.com/show.asp?id=29536716 ]


Komik şeyler güzel oluyor. Herhangi birinde komik gelmelik bırakmış bir şeyden bahsetmiyorum, 'biz' 'e yönelik alıyorum bunu, hani biz düşmüşüz yere gülmemişiz de millet gülmüş mesela öyle şeyleri aradan çıkarıyorum, işte, efendime söyleyeyim, herhangi bir bize komik şey varsayımsal olarak bir miktar başka insan için de komiktir ya, ben bundan türevlenme bir miktar amcıklık gördüm diye düşünüyorum. Bir miktar amcıklık içinde kaldım.

Amcıklık komiğe atfedilen kaliteyle, daha derinine inersek, komiğe komiklik miktarı dayatmayla başlıyor ve gidiyor. Burdan aklınıza gelir; ''yea diyorsun kalitesiz denen şeyler komik bunu diyorsun''. Öyle demiş olmak istemem, bir yere kadar öyle diyorum ama tamamıyla öyle bir şeyden bahsetmiyorum. Çok ayrıntılı ve yahut çok ilginç bulunası yerlerden beslenmiş ve yahut kurulması zor ve saygı duyulası bir düzeneğin kurulmasıyla elde edilmiş komiklik kaliteli sayılabilir, fikrimce sayılmalıdır; komikse. '' 'dediğin ölçekte kalite olduğundan (olduğu için, x) komik diyorlar ama komik değil' diyorsuuuun'' demeyin rica ederim, 'noktalı virgül komikse' tam olarak o yöne dikkat çekmem değil orda, dediğim içinde gerçekten komik olmayanlar bulunabilir ' de endişem, ondan. Neyse şimdi şöyle diyeyim, belli 'insan miktarları', mesela üniversite öğrencilerinin bir kısmı bir şeyi komik bulup feyste paylaşıyorlar diyelim, millet görüp tv de göstertiyor gene gülüyorlar, ben de güldüm ona. Dedik mi, şimdi, bide diyelim benzer bir şablona sahip ve bu şablondan dolayı gülünmesi gerektiğinin düşünüldüğünü düşündüğüm şeyler oluyor (benim yahut senin). Onlara da gül diyorlar. Onlara da gül diyorları bırakalım da, ya, benim önceki cümle varya, kollektifçe böyle diyişelim nasıl olur? İyi olmaz mı? Bir şeyleri beraber gerçekleştirmek? İşte sora, şablon dayatmaları geliyor gibime geliyor benim. Belli bir şablon kalitelidir düşüncesi işte; çok da saygı duyulası bir yaratı olması da gerekmiyor namussuzun; veya komik olarak çıkarılıp konmasında bir 'büyük iş' büyüsüne sahiplik olmayan eski film sahnesi oluyor.

Kalite amcıkça belirleniyor. Ben kendi hesabıma kaliteli olanları çok beğeniyorum, kalitesiz bulduğumdan (bulduklarım içinden anlamında) beğendiğim az oluyor. Bu işin nesnelliği sağlanır mı amınakodumun derseniz amjık ne süüyon ve belli bir yere, önemli bir yere kadar ortaklık sağlanabilir pek çok vakada derim. Şimdi bu deminki cümlede bence ''amjık ne süüyon'' kısmını bir virgülle ayırıp cümle sonuna koysam kötü bir komik olmaya çalışıp komik olamama elde ederim, cümlenin hazırdaki hali daha iyi bir 'kalite'de şu an. Komikliği çok olmayabilir, ama dediğim sona atmayı yapsam olacağından daha kaliteli ve daha komik. Miktarlara takılmayın, anladınız olayı. Bunların eksikliğini genelde eski filmden sahne tarzı değil de, konuşmalı (yazılı da bu kategoride) veya konuşmasız (sahne diyelim) yaratı tarzında görebiliyorum doğası öye olduğu için başka şeyden değil; bunlar karşıma çıkarılıyor rahatsız oluyorum. Gülmeye zorluyor vidyo çevre birlikte ve hoş olmuyor.

Bunlar kötü şeyler, oysa kimi kesimin gülünmesini ( dil din ırk renk sebepli değil, entellik ve göteleklik sebepli) ayıp bulacağı şeylerden belli bir kısma gülebilmeli; bu farazi kişilerin güldüklerinin bir kısmını komik bulmayabilmeliyim. Veya ''fw: yha xd xd'' ' nin genel gülünen tekine gülmeyebilmeliyim. Amcıklık çıkarmayalım yani uzun lafın kısası, beraberce birbirimize vurduğumuz şu prangaları yine beraber sökelim. Aydınlık yarınlara